رابطۀ بین آسیب های روان شناختی جانبازان و بعد روانی کیفیت زندگی همسرانشان در شهر اصفهان، ایران

مقدمه: جنگ ایران -عراق طی سال های 1367- 1359 عواقب بسیاری را روی جانبازان و خانواده های آنان برجا گذاشت که به مدت طولانی پس از اتمام جنگ ادامه دارد. در این پژوهش ما رابطه بین آسیب های روان شناختی جانبازان و کیفیت روانی زندگی همسرانشان را مورد بررسی قرار دادیم. مواد و روش ها: 261 جانباز از بین کلیه جانبازان اصفهان که توسط بنیاد شهید و امور ایثارگران اصفهان ثبت شده بودند، با استفاده از نمونه گیری تصادفی اصولی انتخاب گردیدند. آن ها چک لیست بازنگری شدۀ 90 سؤالی علایم و پرسشنامۀ ویژگی های جمعیت شناختی را پر کردند. به‏علاوه، همسرانشان فرم کوتاه بررسی کیفیت سلامت (sf-36) را تکمیل نمودند. 221 زوج که هر دو پرسشنامه را به طور کامل پرکرده بودند، به عنوان نمونۀ نهایی انتخاب شدند. یافته ها: کیفیت روانی زندگی همسران به طور معنی دار و معکوسی با تمام زیرمقیاس های پرسشنامۀ چک لیست بازنگری شده 90 سؤالی علایم مرتبط بود. میزان های بالاتر جسمانی سازی، وسواسی -اجباری، حساسیت بین فردی، افسردگی، اضطراب، پرخاشگری و جنون در جانبازان، باکیفیت روانی پایین تری در همسرانشان همراه بودند. از بین 9 زیرمقیاس های پرسشنامۀ چک لیست بازنگری شده 90 سؤالی علایم، نمرات زیرمقیاس های افسردگی و وسواس در جانبازان بهترین پیش بینی کننده ها برای کیفیت روانی زندگی در همسرانشان بودند. نتیجه گیری: یافته ها نشان دادند که آسیب های روان شناختی جانبازان مخصوصاً افسردگی و وسواس یک اثر مهمی بر روی کیفیت روانی زندگی در همسرانشان دارد.